صرف فعل sum به معنی بودن (در لاتین فعل ها را با اول شخص مفرد حال می توانیم بشناسیم)
sum هستم
es هستی
est هست
sumus هستیم
etis هستید
sunt هستند
این هم یه جمله زیبا :
Dum vivmus, vivmus
یعنی بذار تا زنده ایم زندگی کنیم..
وقتی فعلی را در لاتین به کار می بریم به همراهش چند اطلاع هم می دهیم اول: شخص فعل، دوم: زمان، سوم: معلوم و مجهول بودن و چهارم وجه فعل
ساقه: بخشی از فعل است که پایانک ها را به آن می چسبانیم مثلا فعل amo (من دوست دارم)ساقه اش ama است.
افعال لاتین باید صرف شوند. این صرف شدن به دو صورت انجام می شود. اگر ساقه فعل مختوم به a باشد نوع اول و اگر e باشد از نوع دوم است
صرف نوع اول :
o - amo
s - amas
t - amat
mus - amamus
tis - amatis
nt - amant
صرف نوع دوم: فعلی مانند monere که ساقه اش mone است (به e ختم می شود)
o - moneo
s - mones
t - monet
mus - monemus
tis - monetis
nt - monent
وجه امری
در دوم شخص مفرد امری ساقه فعل به تنهایی و در دوم شخص جمع te آخرش می آید:
(هشدار!) mone
laudate (پرستش کنید)
کلمات جدید:
quid : چه چیزی
nihil : هیچ چیز
salve : سلام
vale : خدانگهدار